duygusal atık

*** dümdüz gidilen, bakılmadan geçilen sokaklar...bilinmeyen köşe bucaklar...kafanı kaldırsana biraz...hayat şu andan ne kadar da çok ibaret...
***belki yanı başında, çok yakın...kör olansın sen...yaşamına çevrene herkese kör olansın sen...çok korkak, ürperen ve yalnız bir his bu yabancılık...hastalıklı bir his...

***aşk a bağlamalı...biraz aşktan bahsetmeli...
***yukarıdaki fotoğraf ne kadar da aşkın hallerine benzer...kül olmuş hala var olana saplanmış küflü mıh...gün gelir ölürsün, gün gelir ölür, gün gelir gidersin, gün gelir gider...zorunluluklar, sorumluluklar, keyif ve nefs...sonunda arda kalan içinde kül ve pas...
***mutlu aşk yoktura gelir burda laf ki istemem, mutlu olduğun kadar mutsuzluk ile acı saklar ya aşk içinde...işte bundan...

***durmadan yenilenir, bitmek tükenmek bilmeden içimde benimle debelenir anlatmak istemediğim yüzlerce şey...anlatmadığım için gizemli bir harabe kokan bakışlarım...kimene olduğunu bilmediğim beklenen sözcükler...konuşmasak olmaz mı...yanımda dur sadece...sessizliğin içinde daha yakınken sana daha bir farkındayım yanaştığım limanın liman olduğuna...konuşmazkende, anlatmak istemedeğimde de aklımın bir köşesindesin...yabancı değilim...aksine yanındaysam ve susuyorsam daha ne beklersin ki...sus...yanımda dur sadece...