el elmaz

sabah gezete okuyodum...gazetenin cumartesi eki..bi köşe yazısı...hani şu trend hatun yazar tayfası var ya...onnardan biri...110 dan bahsedio...ve üstüne "özledim seni"nin sözlerini yazmış...

aklım yürüdü…

110 un keşfi elmanın keşfiyle aynı günnere,saatlere ve hatta annara denk gelmektedir bende...iki keşifte : uzaklardan gelip sahile sakin sakin vuran dalgalar gibiydi...yavaş ama uzaktan...kafa dinnemek için başını yastıa koyup gözlerini kapatmak gibi...dingin...sessizz…yada kendimden tanım bakabildim en uzaklar gibi… çok çok çok konuşmak isterken konuşmadan annaşmak gibi bişeydi …gülümsemeyi tanımlamak gibi falanda denebilir…bi çeşit cevaptı da galiba benim için…keşiftiler…bana dairdiler…

Yürümeye devam ettim…bi süre daha…

Sora 110 un CD sini buldum bi yerlerden, koydum, 3.şarkıya tıkladım…çaldı abiler banttan…

…özledim seni bugün sebep yokken

…hala ilk günkü gibi aklımdasın

…sen duyduğum en güzel cümlenin en güzel öznesi

tanrının unuttuğu bu kentte

cennetten düşen bir manzara gibi…

özledim seni…

küflenmiş ruhum unutmadı…

özledim seni bugün sebep yokken…

Der gider…………

then uncle Eric blueses and stops my walking mind...;)